خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود

خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود

و ماه راز بلندایش به روی خاک جهیدن بود

پلنگ من - دل مغرورم - پرید و پنجه به خالی زد

که عشق - ماه بلند من - ورای دست رسیدن بود

گل شکفته ! خداحافظ ، اگرچه لحظه دیدارت
شروع وسوسه ای در من به نام دیدن و چشیدن بود
من و تو ، آن دو خطیم ، آری - موازیان به ناچاری -
که هر دو باورمان ز آغاز ، به یکدگر نرسیدن بود


اگرچه ، هیچ گل مرده ، دوباره زنده نشد ، اما
بهار ، در گل شیپوری ، مدام گرم دمیدن بود
شراب خواستم و عمرم ، شرنگ ریخت به کام من
فریبکار دغل پیشه ، بهانه اش نشنیدن بود !

چه سرنوشت غم انگیزی که کرم کوچک ابریشم
تمام عمر قفس می بافت ، ولی به فکر پریدن بود