دیالوگ های به یادماندنی

خسرو شکيبايي : مردم منو ميديدن ميگفتن مخش تکون خورده . ولي من به مامانم ميگفتم من دلم تکون خورده نه مخم. مادرم ميگفت گور بابای مخ، تو دلت قد صدتا مخ مي ارزه، به خدا گفت ، به همين زمين قسم گفت ...
انديشه فولادوند : مادرت نپرسيد عاشق کي شدي ؟ نپرسيد اسمش چيه ؟
خسرو شکيبايي : مادرا که از آدم چيزي نميپرسن . همه چيو خودشون ميدونن ...